Caritas Archidiecezji Białostockiej została ustanowiona w dniu 23 stycznia 1991 r. dekretem bp. Edwarda Kisiela, ówczesnego Administratora Apostolskiego Archidiecezji w Białymstoku.

Zgodnie z pierwszym zdaniem Dekretu stwierdzającym, że:

„miłosierdzie stanowi istotny element misji ewangelizacyjnej Kościoła i jej weryfikację”

białostocka Caritas wpisuje się w misję Kościoła, polegającą na pełnieniu posługi miłosierdzia najbardziej potrzebującym w pierwszym rzędzie w rodzimej diecezji, lecz również włączając się w liczne akcje o charakterze ponad diecezjalnym na terenie całego kraju i poza jego granicami.

Początki Białostockiej Caritas to czterech wolontariuszy działających w niewielkim pomieszczeniu przy parafii Miłosierdzia Bożego. Początkowo wydawali talony na żywność dla ubogich, z czasem również odzież. Odwiedzali też rodziny wielodzietne i osoby starsze, niosąc pomoc tym, którzy najbardziej potrzebowali wsparcia.

Pierwszą placówką, poza wspomnianym Centrum Charytatywnym, był Dom dla Bezdomnych, który rozpoczął swoją działalność w grudniu 1995 r. w budynku przekazanym przez Zarząd Miasta Białegostoku i wyremontowanym dzięki pomocy finansowej Caritas w Szwajcarii. Tu powstała kuchnia dla ubogich, gabinet lekarski, a później dodatkowo noclegownia (1999 r.). Caritas zorganizowała także Biuro Informacji dla Migrantów i Uchodźców (1996 r.), zaczęły powstawać pierwsze Stacje Opieki Caritas (1996 r. – w Krynkach i Szudziałowie).

Wkrótce w Wasilkowie powstał Dom Matki i Dziecka (1997 r.) wraz ze świetlicą socjoterapeutyczną dla dzieci. Najmłodsi podopieczni Caritas zaczęli jeździć na kolonie do ośrodka w Reglu, co było możliwe dzięki Wigilijnemu Dziełu Pomocy Dzieciom. Później zakładano kolejne Stacje Opieki, co było konsekwencją realizowanego przez Caritas programu zorganizowania fachowej opieki medycznej na terenach tzw. ściany wschodniej. Jesienią 1999 r. ruszył Punkt Konsultacyjno-Informacyjny o Problemach Alkoholowych, a już rok później rozpoczął swoją działalność Katolicki Ośrodek Wychowania i Terapii Uzależnień „Metanoia”. Z czasem powstały kolejne placówki niosące pomoc najbardziej potrzebującym.

W październiku 2014 r. powstał ośrodek w Supraślu, w budynku, który wcześniej był użytkowany przez Szkołę Podoficerską Państwowej Straży Pożarnej. Supraska placówka jest teraz największym obiektem wśród wszystkich należących do Caritas Archidiecezji Białostockiej. Działa tu Dom Matki i Dziecka przeniesiony w sierpniu 2014 r. z Wasilkowa i świetlica środowiskowa.

Dziś Caritas Archidiecezji Białostockiej prowadzi ponad 30 wyspecjalizowanych placówek i centrów pomocy, organizuje liczne programy i akcje, których celem jest wspieranie zarówno dzieci, jak i osób w podeszłym wieku, chorych i niepełnosprawnych oraz wszystkich tych, których dotyka ubóstwo i którzy są zagrożeni wykluczeniem społecznym.

Kilkuset pracowników i wolontariuszy Caritas wsłuchanych w głos Jezusa

„Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 40),

stara się nieść pomoc najbardziej potrzebującym bez względu na wyznanie i światopogląd. Czynią to z pomocą ludzi dobrej woli, którzy chętnie wspierają prowadzone akcje, takie jak Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom, Jałmużna Wielkanocna, Tornister Pełen Uśmiechów, Kilometry Dobra czy Skrzydła.

Nieocenioną rolę wsparcia pełnią Parafialne Zespoły Caritas i Szkolne Koła Caritas, które uczestniczą w zbiórkach żywności, rozeznają potrzeby bliźnich i docierają z pomocą do osób z najbliższego otoczenia.

Białostocką Caritas od 1991 kierowali kolejno: ks. Andrzej Kozakiewicz, ks. Andrzej Horaczy, ks. Wojciech Łazewski, ks. Grzegorz Kłoczko, ks. Adam Kozikowski, ks. Jerzy Sęczek.  Aktualnie dyrektorem jest ks. Andrzej Ratkiewicz.